İdman mərcləri sahəsində bəzi oyunçular zamanla daha təhlükəli, daha yüksək riskli mərclərə üstünlük verməyə başlayır. Əvvəllər kiçik məbləğlərlə kifayətlənən oyunçuların sonradan riskin artmasına rəğmən böyük məbləğlərə yönəlməsi psixoloji amillərlə sıx əlaqəlidir. Bu davranış təkcə ani qərarların nəticəsi deyil, həm də dərin psixoloji mexanizmlərin təsiri altında formalaşır. Riskli mərclər oyunçular üçün həm həyəcan, həm də özünü sübut etmə imkanı kimi qəbul edilir. Bəs bu tendensiyanın arxasında hansı psixoloji səbəblər dayanır və niyə bəzi oyunçular riskin miqdarından asılı olmayaraq mərclərə davam edirlər?

Riskin yaratdığı adrenalin ehtiyacı və mükafat sisteminin təsiri

Yüksək riskli mərclər adətən oyunçularda daha güclü emosional reaksiya yaradır. Bu vəziyyətdə bədənin adrenalin ifrazı artır, nəticədə oyunçu real həyatda əldə edə bilmədiyi emosional yüksəlişi mərc prosesi zamanı yaşayır. Bu, xüsusilə gündəlik həyatında darıxdırıcı və ya stressli mühitdə olan insanlar üçün cazibədar hala gəlir. Belə oyunçular üçün riskli mərc bir növ psixoloji qaçış vasitəsinə çevrilir. Mükafat sisteminin rolu isə bu mexanizmi daha da möhkəmləndirir. Uduş əldə etdikdə, beyin dopamin ifraz edir və bu, oyunçunun riskli davranışı təkrar etməsinə səbəb olur. Maraqlıdır ki, uduzduqdan sonra belə, oyunçunun beyni “növbəti dəfə qazanma” ümidi ilə eyni davranışı davam etdirməyə meyilli olur. Bu davranış dövrü sonda yüksək riskli mərclərə davamlı ehtiyac yaranmasına gətirib çıxarır.

Yeri gəlmişkən, unutmayın ki, ən yaxşı mərcləri yalnız mosbet etmək olar, çünki yalnız orada onlar məsuliyyətli oyun prinsiplərinə əməl edirlər və bu, hörmətə layiqdir.

İtki qorxusu və özünə sübut etmə istəyi

Bir çox oyunçu üçün yüksək riskli mərclər sadəcə gəlir əldə etmək vasitəsi deyil, həm də itkiləri kompensasiya etmək və özlərinə inamlarını bərpa etmək üçün bir vasitədir. Onlar uduzduqca, əvvəlki itkiləri geri almaq arzusu daha da güclənir və bu, daha böyük risklərə aparır. Bu davranış “itkiyə qarşı dözümsüzlük” kimi tanınan psixoloji halın nəticəsidir. Eyni zamanda, bəzi oyunçular üçün yüksək məbləğli mərclər digərlərinə, hətta özlərinə belə, bacarıqlı olduqlarını sübut etməyə çalışmaq vasitəsidir. Onlar bu riskləri uğurla idarə etdiklərini düşünərək özlərinə psixoloji təsəlli verir və mərc oyununu bir növ "özünüqiymətləndirmə aləti" kimi istifadə edirlər. Bu isə, zamanla aludəçilik halını dərinləşdirə və realitə ilə əlaqənin zəifləməsinə səbəb ola bilər.